Bütün
biraların temel üretim ilkelerinin aynı olmasına karşın pratikte çok fazla
farklılıklar vardır. Genel üretim aşaması aşağıdaki şekilde verilmiştir.
Şekilde üretim aşamasının genel görüntüsü, her bir aşamada ne olduğu
açıklanmaktadır, rutin bira yapımı bir çok bira üretimi ile hemen hemen
aynıdır, bununla beraber herhangi bir değişiklik direk olarak biranın yapısına
yansımaktadır, bu yüzden bugün piyasada çok fazla bira çeşidi vardır.
1.
Aşama : Bu aşama taneleri ezme değirmene
hazırlanma sürecini içermektedir.;
Malt’ın
Hazırlanması ; Malt
değişik şekillerde bulunabilir, az çok hepsi aynı maltlama sürecinden geçer,
ancak ana farklılık kurutulma miktarı ve içerdiği renkten kaynaklanır. Lager
türü biralar için açık renkli malt gerekir, daha fazla malt tadı ve kokusuna
ihtiyaç duyan biralarda daha koyu renkli malt kullanılır, bazen kristal malt’ta
denir çünkü şeker kururken kristal şeklini alır ve buda koyu renklidir. Stout
gibi diğer biralar kavrulmuş malta ihtiyaç duyarlar ve kahve tanesi renginde
olurlar.
Bira
fabrikasına gelen ürün kalite kontrolcüleri tarafından, firmanın
gereksinimlerine göre uyup uymadığı kontrol edilir. Nem oranı, nitrojen,
oksijen ve daha birçok değişik testlerden geçilir. Bütün bunlar konularında
uzman görevliler tarafından geniş bir ekipman ile laboratuar ortamında yapılır.
Malt
kullanılmadan önce temizlenmeli ve hazırlanmalıdır. Malt seri temizleme
işlemine tabi tutularak taşıma sırasında veya daha önce meydana çıkmış gereksiz
istenmeyen maddelerden arındırılır. Mesela saman, taş, demir veya ince taneler
çıkartılır. Bütün bunlardan sonra nişastayı üretime hazır hale getirmesi için
değirmene geçer, değirmen iki ince silindirden ibarettir görevi taneleri
kabuğundan ayırmaktır. Değirmenden gelen malt’a Grist (tahıl) denir. Daha sonra
Grist Case (tahılkabı) denilen kap veya siloya konur. Diğer gerekli tahıllarda
reçeteye uygun miktarlarda Grist Case’e konurlar ve Bütün kuru şeyler bu kutuda etkileşime girerler.
2.Aşama
: Bu aşamada bira mayasının üretimi için nişasta şekere dönüşür; Nişastanın
şekere dönüşümü Mashtun (karışım (lapa) varili) denen alette gerçekleşir. Bu
işlemde tahılların lapası ortalama 65°C (146°F-150°F) su ile karıştırılıp,
Grist Case’teki tahıl Mashtun’a aktarılır. Böylelikle sıcak sıvı ile
karıştırılmış olarak Mashtun’a geçer. Bu tahıl karışımı ve sıcak sıvı varilin
içinde ortalama iki saat bekletilir. İşte bu süre zarfı içinde nişasta şekere
dönüşür. Değişime sebep olan bu enzime Diastase denir.
Wort
varilin alt kısmına konan deliklerden süzülür. Bütün şekerin çıkarılması için
kalan tanelere daha sıcak su püskürtülür. Bu işlem Sparging olarak adlandırılır
ve bu işlem bahçe sulama sistemine benzeyen karışım varilinin üzerine
yerleştirilmiş bir alet aracılığı ile yapılır. Şekerin tam olarak
kullanılabilme oranı ortalama olarak %98’dir. Sonuç olarak tatlı bira bir
sonraki aşamaya geçer. Kullanılan tahıllar otomatik olarak karışım varilinden
çıkartılır ve hayvan yemi üreticilerine veya yerel çiftçilere daha çok sığır
yemi olarak satılır.
3.Aşama
: Bu aşamada bira tatlandırılır ve fermantasyona hazır hale getirilir; Biranın
geçmiş olduğu bir sonraki araç Kettle (Kazan) veya Copper (Bakır) diye
adlandırılır. Bu aracın geleneksel olarak Bakır diye adlandırılmasının sebebi
bunun bakır madeninden yapılmış olmasıdır. Bu günlerde neredeyse bütün araçlar
hijyenik ve temiz olduğu için paslanmaz çelikten yapılmaktadır. İlk olarak
gerekli miktar ve tipte şerbetçiotu ile bira kaynatılır, kaynatma işlemi 1 veya
2 saat sürer (genellikle karıştırılmış şerbetçi otu kullanılır)
Bu
işlem sonunda:
Şerbetotundan
koku alır.
İçindeki
proteinleri pıhtılaştırarak ortaya çıkabilecek problemleri minimuma indirir.
Birayı
temizler ve bakterileri öldürür.
Daha
sonra gerekli olmayacak olan enzimleri yok eder.
Bira
için gerekli ağırlığın sağlanması için ekstra olarak şekerde eklenebilir.
Kaynatıldıktan
sonra şerbetçiotu katılan bira, ayırma kısmına akar ve orada kullanılmış olan
şerbetçiotunun artıkları çıkartılır. Çıkarılan şerbetçiotu kullanılan otun
şekline bağlı olarak değişir (Geleneksel veya ufalanmış). Kullanılan
şerbetçiotu çürütülerek gübre olarak kullanılmak üzere çiftçilere ve bahçelere
satılır.
Daha
sonraki aşama ise biranın ısısını düşürmedir, ısı ortalama 15,6°C (60°oF) ‘ta
kadar Lager için daha düşük soğutulur. Bu işlem özel olarak bu iş için dizayn
edilmiş soğutucular kullanılarak yapılır. Bu alet ince paslanmaz çelik
levhalardan oluşmaktadır. Sıcak bira levhanın bir tarafından ve soğuk su karşı
taraftan aşağıya akar. Sıcak birayı soğutan su bu işlem esnasında ısınır bu
etkili bir ısı değişimidir. Isınan bu su, bira üretiminin değişik kısımlarında
kullanılabilir. Bu işlem birayı pastörize etmek için tam ters olarak
yapılabilir.
Genellikle
burada biraya oksijen verilmesi de önemli bir husustur. Oksijen iyi
fermantasyonun olduğundan emin olmak için gereklidir.
4.
Aşama : Bu aşamada biranın üretimi tamamlanmaktadır; Bira
soğutucudan sonra fermantasyon işlemine geçer. Bira soğutucudan fermantasyon
kabına aktarılırken daha öncede belirttiğimiz gibi dikkatli bir şekilde miktarı
ayarlanan oksijen eklenir. Bu aşamada üretilecek biranın türüne bağlı olarak
gerekli maya ilave edilir.
Fermantasyon
kabı özel olarak dizayn edilir, büyük ve modern bira fabrikalarında paslanmaz
çelikten yapılmış ve ortaya çıkan karbondioksit gazını içeride tutabilecek
şekilde hazırlanmıştır. Değişik şekil ve büyüklükte olurlar. Üreticiler
fermantasyon yapılan biranın ısı kontrolünü değişik metotlarla yaparlar,
genellikle kabın dışına soğuk su geçirilerek, kabın içindeki sıcaklık kontrol
altında tutulur. Fermantasyonun yapıldığı yerler enfeksiyon riskini en aza
indirecek şekilde inşa edilmiştir, tüm dış yüzey kolay temizlenebilir ve temiz
tutulması kolay olan metalle kaplanmıştır.
Fermantasyon
işlemi genellikle 3 gün içinde sona erer, bu süre lager türü biralar için
genellikle daha fazladır. Fermantasyon sırasında biranın yapı ve şeklinde
değişiklikler meydana gelir. Bu sırada kimyasal bir reaksiyon gerçekleştiği
için sıcaklık değişir şekerin maya tarafından kullanılma işlemi değişikliklerde
görülür.
Fermantasyon
tamamlandıktan sonra artakalan maya çıkarılır ve öldürülür yeterli miktarda
toplanan artık maya ecza sanayisine veya yiyecek firmalarına satılabilir
bazıları daha sonra kullanmak üzere fabrikada bırakılır. Artakalan CO2 nin
miktarına bağlı olarak, toplanabilir, temizlenip daha sonra bira hazırlama ve
paketlemede kullanılmak üzere depolanır. Fermantasyon bittiğinde bira hazırdır
demektir, olgunlaşması ve dengede tutmak için bekleme kaplarına pompalanır.
Depolama ; Depolama
sürecine çoğu zaman “lagering” süreci ismi verilir. Bu isim Almanların
depolamaya verdiği isimdir. Genç biranın tadı iki hafta sıfır derecede
bekletildikten sonra gelişmeye başlar. İstenilmeyen tatlar biranın içinde hala
mevcut olan mayanın kalanlarıyla doğal olarak çıkartılır. Böylece biranın tadı
gelişir. Bütün bu işlerden sonra bira içmek için hazırdır ve bu biraya
olgunlaşmış bira ismi verilir.
Süzme ; Olgunlaşmış
biranın süzülmesi gerekir. Çünkü biranın içinde yüksek miktarda mayanın
kalanları ve protein maddeleri hala mevcuttur. O da biranın rengini bulanık
yapar. Süzme kovasında tozların bir çok tabakası şekillenmiştir. bu tabakalar
da maya ve proteinlerin geçirilmemesine yardım eder. Fakat biranın geçip
gitmesini sağlar. Filtrelenmiş biraya parlak bira ismi verilir ve bu
şişelenmeye hazırdır. Süzme biralar şişelere ve kutulara paketlenir.
Pastörize
Etme ; Biraların
pastörize edilmesi ani ısıtmayla veya şişelemekle uygulanır. Birayı pastörize
etmenin amacı birayı stabilize etmek ve raf ömrünü uzatmaktır. Pastörize etme
20 dakika 60 derecede yapılır ve sonra kısa zaman içinde soğutulur. Hızlı
pastörize edilmesi bazen kullanılır. Bu çabuk süreçtir ve birayı 85 derecede
bir dakika tutar.
Biranın
pastörize edilmesi yavaşlar fakat zamanın boşu boşuna harap edilmesini
durdurmaz ve ürünün raf ömrünü uzatır.
Pastörize
etme “draft” ve şişelenmiş/konserve edilmiş biralar arasındaki esas farktır.
Pastörize etme biranın sabitliğini sağlamasına rağmen şişelenmiş ve konserve
edilmiş biranın tadına olumsuz etkisi vardır ve tazeliğini azaltır.
Önceleri
bütün şişelenmiş ve konserve edilmiş biralar pastörize edilirdi. Bugünlerde
mikroskobik maddelerin keşfedilmesiyle, pastörize edilmemiş bira şişeleme ve
konserve edilebilir. Biranın uzun ömrünü sağlayabilmek için sterileze-filtre
edilmiş bira yapılır. Bu da biranın taze tadını sağlar.